ARt325 Settlement (Birth) Certificate

Canon 3348

A Settlement Certificate, also known as a “Birth Certificate” since 1837, is an official document issued to validly recorded poor (paupers) granting them certain basic rights and entitlement to benefits in exchange for recognition of their status as being owned as “property” and lawful slaves, also known as indentured servants and bondsmen. A “settlement” therefore is equivalent to avoluntary slave plantation.

Canon 3349

Under King Henry VIII of England and his Venetian/Magyar advisers, the first poor laws were promulgated around 1535 coinciding with the first official mandate requiring uniform record keeping by all Church of England parishes of births, deaths and marriages. The poor were considered the responsibility of the “Church” including ensuring they had ample work and did not starve to death as they were considered by default the property of the church.

Canon 3350

Under Queen Elizabeth I of England, a set of measures which were introduced which had the effect of accelerating the disenfranchisement of land peasants into landless paupers. Under the Erection of Cottages Act 1588, peasants required local parish permission to erect dwellings whereas before the erection of a dwelling by a land peasant on their lord’s land was considered a “right”. As a result, the ranks of the landless poor, or “paupers” swelled.

Canon 3351

Under Queen Elizabeth I of England, the laws concerning the administration and care of the “poor” were refined through the Poor Law (1601) which introduced a basic set of “rights” for the poor as well as the introduction of two “Overseers of the Poor” (Guardian) in each Parish, elected at Easter and funded through the first levy (tax) through local rates (now called “council taxes”) on property owning rate payers.

Canon 3352

Under Charles II of England, the concept of “Settlements” as plantations of working poor controlled by the Church of England was further refined through the Settlement Act (1662) and Poor Relief Act (1662) including for the first time the issuance of “Settlement Certificates” equivalent to a “birth certificate, passport and social security” rolled into one document. A child’s birthplace was its place of settlement, unless its mother had a settlement certificate from some other parish stating that the unborn child was included on the certificate. However from the age of 7 upwards the child could have been apprenticed and gained a settlement for itself through called indentured service, or “voluntary slavery”. Also, the child could have obtained a settlement for itself by service by the time it was 16.

Canon 3353

Under the “reforms” of the Settlement Act (1662) and Poor Relief Act (1662), no one was allowed to move from town to town without the appropriate “Settlement Certificate”. If a person entered a parish in which he or she did not have official settlement, and seemed likely to become chargeable to the new parish, then an examination would be made by the justices (or parish overseers). From this examination on oath, the justices would determine if that person had the means to sustain himself. The results of the examination were documented in an Examination Paper. As a result of the examination the intruder would then either be allowed to stay, or would be removed by means of what was known as a Removal Order, the origin of the modern equivalent of an “Eviction and Removal Notice” when a sheriff removes people from their home.

Canon 3354

According to the various settlement acts from the 17th Century onwards until the introduction of Birth Certificates, the issue of a Settlement Certificate was considered a privilege, not a right. If a peasant wanted to move, the home parish could choose to issue a Settlement Certificate which then effectively became an indemnity insurance to the new parish if the pauper was unable to earn a living. A settlement certificate was only valid if it bore the seals of the overseers of both parishes and that of the local Justices and was not transferable. This is the same model of modern passports for citizens listed as “P” (Paupers) used today.

Canon 3355

Due to the increase in the number of “poor”, in 1723 a new law was passed called the Workhouse Test Act (1723) in which those who wished to claim benefits and relief as poor now had to enter a “workhouse” being essentially a prison for men, women and children to perform some set work. To ensure that all poor were accounted and could be identified, new laws were also introduced to force the Paupers to wear a ‘P’ on their right shoulders as a mark of their status. This is both the origin of the “P” still placed as a mark on modern passports and other “official” documents and the “P” worn by prisoners from the 20th Century.

Canon 3356

Beginning in 1773 with the Inclosure Act 1773, followed by the Inclosure Consolidation Act 1801, English Parliament effectively “privatized” massive amounts of common land for the benefit of a few, causing huge numbers of land peasants to become “landless paupers” and therefore in need of parish assistance. The Inclosure Acts are the foundation of Land Title as it is known today.

Canon 3357

Because of the deliberate “legal” theft of land under parliamentary Inclosure laws of the late 18th and early 19th Century, the number of paupers dramatically increased. This led to the most awful and cruel laws being introduced to deliver to an elite few, the slave labor force needed for the industrial revolution through the Poor Law Amendment Act (1834) which effectively stated that the poor could not receive any benefit unless they were constantly “employed” in a workhouse prison. Thus, despite international treaties against slavery, the very worst slavery being “wage slavery” or “lawful slavery” was born whereby men, women and children lived in terrible conditions and were worked “to death”.

Canon 3358

Beginning in 1834, a number of historic changes were introduced to the record keeping of births, deaths and marriages, the issuance of documents and the management of the “poor”:

(i) In 1834, British Parliament introduced the Poor Law Amendment Act (1834) which reorganized the Church of England parishes into unions which would then be responsible for the poor in their area and administered by a Board of Poor Law Guardians, also known as the Board of Guardians. The clerks of Magistrates Courts still hold the power of a Clerk of the Board of Guardians; and

(ii) In 1835, the Municipal Corporations Act (1835) was introduced which effectively standardized the corporate model for towns and boroughs including making the municipality with elected officials responsible for data collection and service administration; and

(iii) In 1836, the Births and Deaths Registration Act (1836) was introduced which for the first time created the General Register Office and the requirement for uniform records of births, deaths and marriages across the Empire by Municipal Councils and Unions of Parishes. Thus on 1, July

1837, the Birth Certificate was formed as the successor of the Settlement Certificate for all “paupers” disenfranchised of their land birthright to be considered lawful (“voluntary”) slaves with benefits provided by the local parish / region underwritten by the Society of Lloyds as it is still today.

Canon 3359

Beginning from 1871, further historic changes in the administration of “vital statistics” such as birth certificates and death certificates with the introduction of health districts or “sanitary districts”. The Local Government Act of 1871, Public Health Act 1872 and Public Health Act 1875 created a system of “districts” called Sanitary Districts governed by a Sanitary Authority responsible for various public health matters including mental health legally known as “sanity”. Two types of Sanitary Districts were created being Urban and Rural. While the sanitary districts were “abolished” in 1894 with the Local Government Act of 1894, the administration of the “poor” is still maintained in part under the concept of district health boards of Guardians including magistrates and other “Justices of the Peace”.

Canon 3359

Beginning from 1871, further historic changes in the administration of “vital statistics” such as birth certificates and death certificates with the introduction of health districts or “sanitary districts”. The Local Government Act of 1871, Public Health Act 1872 and Public Health Act 1875 created a system of “districts” called Sanitary Districts governed by a Sanitary Authority responsible for various public health matters including mental health legally known as “sanity”. Two types of Sanitary Districts were created being Urban and Rural. While the sanitary districts were “abolished” in 1894 with the Local

Government Act of 1894, the administration of the “poor” is still maintained in part under the concept of district health boards of Guardians including magistrates and other “Justices of the Peace”.

Canon 3375: Meaning of Sanity, or “compos mentis”, is a legal term frequently mistaken as having any medical legitimacy whereby a Roman Court determines to its own satisfaction the time and place when a man or woman possesses sound mind. Betekend: Beheerd zijn eigen testament trust CESTUI QUE TRUST.

Canon 3360

Since 1990 under the United Nations and the World Health Organisation (WHO) by the Convention on the Rights of the Child, the system of issuing birth certificates as proof of a man or woman being a permanent member of the underclass has become an international system.

Canon 3361

One fundamental flaw that remains within the Settlement (Birth) Cerificate System for the Roman Cult and its agents remains the fact that a Settlement Certificate is proof that a man or woman must have been born on the land for the certificate to have effect, regardless of convoluted subsequent presumptions of what the certificate actually represents If a man or woman was not born on the land somewhere a certificate could not be issued. Therefore any rejection, or return of a Birth Certificate serves as perfected evidence that a man or woman was born on the land and support to any Affadavit of Truth concerning their immutable rights from the Divine Creator

Canon 3362

As Settlement Certificates and later Birth Certificates are solely and purposefully designed to disenfranchise men and woman from their rightful inheritance through voluntary enslavement and admission to being “paupers”, the system of Birth Certificates is wholly without legitimacy, a global system of organized fraud and crime and without lawful effect.

Canon 3363

As Birth Certificates and their use are a deliberate corruption of all forms of law, philosophy of law and application of law, the system is reprobate, forbidden and never permitted to be revived.

Canon 3348

Een schikkingscertificaat, sinds 1837 ook wel ‘geboorteakte’ genoemd, is een officieel document uit gegeven aan geldig geregistreerde armen (paupers) en verleent hen bepaalde fundamentele rechten en aanspraken voordelen in ruil voor erkenning van hun status als eigendom van “eigendom” en wettige slaven, ook bekend als contractarbeiders en lijfeigenen. Een “nederzetting” is daarom gelijk aan vrijwillige slavenplantage.

Canon 3349

Onder koning Hendrik VIII van Engeland en zijn Venetiaanse/Magyaarse adviseurs werden de eerste armenwetten ingevoerd uitgevaardigd rond 1535, samenvallend met het eerste officiële mandaat dat een uniforme administratie vereiste alle parochies van de Kerk van Engeland met betrekking tot geboorten, sterfgevallen en huwelijken. De armen werden beschouwd als de verantwoordelijkheid van de “Kerk”, inclusief het ervoor zorgen dat ze voldoende werk hadden en niet stierven van de honger ze werden standaard beschouwd als eigendom van de kerk.

Canon 3350

Onder koningin Elizabeth I van Engeland werd een reeks maatregelen ingevoerd die effect hadden het versnellen van het ontnemen van het kiesrecht van landboeren tot landloze paupers. Onder de Erectie of Cottages Act 1588 hadden boeren toestemming van de plaatselijke parochie nodig om woningen te bouwen, terwijl vóór de het bouwen van een woning door een landboer op het land van hun heer werd als een “recht” beschouwd. Als gevolg hiervan is dat de gelederen van de landloze armen, of ‘paupers’, toe namen.

Canon 3351

Onder koningin Elizabeth I van Engeland werden de wetten betreffende het bestuur en de zorg voor de ‘armen’ werden verfijnd door “the Poor Law Act 1601″, die een basispakket van ‘rechten’ voor de armen introduceerde evenals de introductie van twee “Opzichters van de Armen” (Bewakers) in elke parochie, gekozen met Pasen en gefinancierd via de eerste heffing (belasting) via lokale tarieven (nu “gemeentebelastingen” genoemd) op onroerend goed belastingbetalers bezitten.

Canon 3352

Onder Karel II van Engeland werd het concept van ‘nederzettingen’, als plantages van werkende armen, gecontroleerd door de Kerk van Engeland werd verder verfijnd door de Settlement Act 1662 en de Poor Relief Act 1662, inclusief voor de eerste keer de uitgifte van ‘schikkingscertificaten’ die gelijkwaardig zijn aan een ‘geboorteverklaring of geboortecertificaat, paspoort en sociale zekerheid’ in één document. De geboorteplaats van een kind was zijn plaats van schikking/herkomst, tenzij de moeder een schikkingscertificaat had van een andere parochie waarin stond dat de ongeboren kind werd op de verklaring vermeld. Maar vanaf de leeftijd van 7 jaar zou het kind dat wel kunnen hebben in de leer gegaan en een regeling voor zichzelf verworven door middel van zogenaamde contractarbeid, of ‘vrijwillige’ slavernij”. Bovendien had het kind tegen de tijd dat het 16 was een schikking voor zichzelf kunnen krijgen door betekening.

Canon 3353

Onder de ‘hervormingen’ van de Settlement Act (1662) en de Poor Relief Act (1662) mocht niemand van stad naar stad verhuizen zonder het juiste ‘schikkingscertificaat’. Als iemand een nieuwe parochie binnen kwam, waarin hij of zij geen officiële vestiging had, en waaraan hij of zij waarschijnlijk aannemelijk verantwoording moest afleggen als het de nieuwe vestigingsplaats leek te worden, dan zou er een onderzoek plaatsvinden door de rechters (of parochieopzieners). Naar aanleiding van dit onderzoek onder ede, zouden de rechters bepalen of die persoon over de middelen beschikte om in zijn levensonderhoud te voorzien. De resultaten van het interview, onder ede verklaren, werden vastgelegd in een examenpapier. Als gevolg van het onderzoek zou de “indringer” dan mogen blijven, of door middel “verwijdering uitspraak” kon worden verwijderd wat bekend stond als een verwijderingsbevel, de oorsprong van het moderne equivalent van een ‘uitzetting en Verwijderingsbericht” wanneer een sheriff mensen uit hun huis verwijdert.

Canon 3354

Volgens de verschillende schikkingswetten vanaf de 17e eeuw tot de introductie van Geboorte Certificaten werd de afgifte van een schikkingscertificaat als een voorrecht beschouwd en niet als een recht. Als een boer wilde verhuizen, kon de thuisparochie ervoor kiezen om een ​​schikkingscertificaat af te geven werd in feite een schadeverzekering voor de nieuwe parochie als de pauper niet in zijn levensonderhoud kon voorzien. Een schikkingscertificaat was alleen geldig als het de zegels droeg van de opzichters van beide parochies en dergelijke van de plaatselijke rechters en was niet overdraagbaar. Dit is hetzelfde model van moderne paspoorten voor burgers vermeld als “P” (Paupers) tegenwoordig worden gebruikt.

Canon 3355

Vanwege de toename van het aantal ‘armen’ werd in 1723 een nieuwe wet aangenomen, “The Workhouse Test Act 1723” waarin degenen die aanspraak wilden maken op uitkeringen en hulp, als armen nu. Een ‘werkhuis’ is in wezen een gevangenis waar mannen, vrouwen en kinderen vast werk kunnen verrichten. Om ervoor te zorgen en zeker te zijn dat alle armen werden geteld en konden worden geïdentificeerd, werden er ook nieuwe wetten ingevoerd om te dwingen de Paupers moesten een ‘P’ op hun rechterschouder dragen als teken van hun status. Dit is zowel de oorsprong van de “P” wordt nog steeds als merkteken op moderne paspoorten en andere “officiële” documenten geplaatst en de “P” wordt gedragen door gevangenen uit de 20e eeuw.

Canon 3356

Beginnend in 1773 met de Inclosure Act 1773, gevolgd door de Inclosure Consolidation Act 1801, Het Engelse parlement ‘privatiseerde’ effectief enorme hoeveelheden gemeenschappelijk land ten behoeve van enkelen. Waardoor enorme aantallen landboeren, ‘landloze paupers’ werden en daarom in nood verkeerde en parochie hulp nodig hadden. De Inclosure Acts vormen de basis van de landtitel zoals die vandaag de dag bekend staat

Canon 3357

Vanwege de opzettelijke “legale” diefstal van land onder de parlementaire insluitingswetten van eind 18e eeuw begin 19e eeuw nam het aantal paupers dramatisch toe. Dit leidde tot de meest verschrikkelijke wrede wetten die werden ingevoerd om aan een kleine elite de slavenarbeid te leveren die nodig is voor de industrie revolutie door middel van de ‘Poor Law Amendment Act (1834), die feitelijk stelde dat de armen geen enkele uitkering konden ontvangen, tenzij ze voortdurend “tewerkgesteld” waren in een werkhuisgevangenis. Ondanks dus internationale verdragen tegen de slavernij, waarbij de ergste  slavernij: ‘loonslavernij’ of ‘wettige slavernij’ is werd geboren. Waarbij mannen, vrouwen en kinderen in erbarmelijke omstandigheden leefden en ‘dood’ werden gewerkt.

Canon 3358

Vanaf 1834 zijn een aantal historische veranderingen geïntroduceerd in het bijhouden van geboorten, sterfgevallen en huwelijken, de uitgifte van documenten en het beheer van de ‘armen’:

(i) In 1834 introduceerde het Britse parlement de ‘Poor Law Amendment Act (1834)’, https://en.wikipedia.org/wiki/Poor_Law_Amendment_Act_1834 die een reorganisatie van de

de Kerk van Engeland tot gevolg had en uiteen vallen in vakbonden die dan verantwoordelijk zouden zijn voor de armen op hun land/in hun gebied en worden geadministreerd door een Raad van Armenbeschermers, ook bekend als de Raad van Bewakers. De griffiers van rechtbanken hebben nog steeds de macht van een griffier van de raad van bestuur Bewakers; En

(ii) In 1835 werd de Municipal Corporations Act 1835 ingevoerd, die feitelijk standaardiseerde het bedrijfsmodel voor steden en gemeenten, inclusief het verkozen maken van de gemeente functionarissen die verantwoordelijk zijn voor het verzamelen van gegevens en het beheer van de diensten en beval alle opgenomen stadsdelen om politiediensten op te zetten ter controle en uitvoeren van beheer. En;

(iii) In 1836 werd de Wet op de registratie van geboorten en overlijdens (1836) ingevoerd, die voor het eerst creëerde het Algemeen Registerbureau (nu de burgerlijke stand) en de vereiste voor uniforme registraties van geboorten en sterfgevallen en huwelijken in het hele rijk door gemeenteraden en vakbonden van parochies. Dus op 1 juli In 1837 werd de geboorteakte opgesteld als opvolger van de schikkingsakte voor iedereen “paupers” die het recht op hun land hebben verloren om als wettige (“vrijwillige”) slaven te worden beschouwd met voordelen verstrekt door de plaatselijke parochie/regio, onderschreven door de Society of Lloyds zoals die is nog steeds vandaag.

registratie Society of Loyds

Canon 3359

Vanaf 1871 vonden verdere historische veranderingen plaats in de administratie van ‘essentiële statistieken’ zoals geboorte certificaten en overlijdensakten met de introductie van gezondheidsdistricten of “sanitaire districten”. De De Local Government Act van 1871, de Public Health Act 1872 en de Public Health Act 1875 creëerden een systeem van “districten”, genaamd Sanitaire Districten, bestuurd door een Sanitaire Autoriteit die verantwoordelijk is voor verschillende publieksgroepen gezondheidskwesties, waaronder geestelijke gezondheid, juridisch bekend als ‘gezond verstand’. Er waren twee soorten sanitaire districten gecreëerd als stedelijk en landelijk. Terwijl de sanitaire districten in 1894 met de Local werden ‘afgeschaft’ Regeringswet van 1894 wordt het bestuur van de ‘armen’ nog steeds gedeeltelijk onder dit concept gehandhaafd van districtsgezondheidsraden van Guardians, waaronder magistraten en andere “vrederechters”.

Canon 3359

Vanaf 1871 vonden verdere historische veranderingen plaats in de administratie van ‘essentiële statistieken’ zoals geboorte certificaten en overlijdensakten met de introductie van  gezondheidsdistricten of “sanitaire districten”. De Local Government Act van 1871, de Public Health Act 1872 en de Public Health Act 1875 creëerden een systeem van “districten”, genaamd Sanitaire Districten, bestuurd door een Sanitaire Autoriteit die verantwoordelijk is voor verschillende publieksgroepen, gezondheidskwesties, waaronder geestelijke gezondheid, juridisch bekend als ‘gezond verstand’. Er waren twee soorten sanitaire districten gecreëerd als stedelijk en landelijk. Terwijl de sanitaire districten in 1894 met de Local werden ‘afgeschaft’ Regeringswet van 1894 wordt het bestuur van de ‘armen’ nog steeds gedeeltelijk onder dit concept gehandhaafd van districtsgezondheidsraden van Guardians, waaronder magistraten en andere “vrederechters”.

Canon 3375: Meaning of Sanity, or “compos mentis”, is a legal term frequently mistaken as having any medical legitimacy whereby a Roman Court determines to its own satisfaction the time and place when a man or woman possesses sound mind. Betekend: Beheerd zijn eigen testament trust CESTUI QUE TRUST.

Canon 3360

Sinds 1990 vallen onder de Verenigde Naties en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) de Conventie over de Rechten van het Kind, het systeem waarbij geboorteakten worden afgegeven als bewijs dat een man of vrouw een permanent lid van de onderklasse is een internationaal systeem geworden.

Canon 3361

Eén fundamentele fout die nog steeds bestaat in het systeem van nederzettingen  (geboortecertificaten) voor de Romeinse cultus en haar agenten blijft het feit dat een schikkingscertificaat het bewijs is dat een man of vrouw moet hebben geboren zijn op het land om het certificaat van kracht te laten zijn, ongeacht de ingewikkelde daaropvolgende veronderstellingen over wat het certificaat feitelijk vertegenwoordigt. Als een man of vrouw niet ergens op het land zou zijn geboren kan geen certificaat worden afgegeven. Daarom dient elke afwijzing of teruggave van een geboorteakte als geperfectioneerd bewijs dat een man of vrouw op het land is geboren en ondersteunt iedereen Beëdigde verklaring van de waarheid, affidavit of Truth, over hun onveranderlijke rechten van de goddelijke Schepper.

In het Nederlands wetboek staat vermeld met dwang, bij wet wordt de pasgeborene “aangegeven” door een ouder

Het niet op land geboren worden, maar in een voertuig;, ambulance; schip; vliegtuig; of anders dan op land/grond: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/aangifte-geboorte-en-naamskeuze-kind/vraag-en-antwoord/aangifte-geboorte-onderweg

Canon 3362

Schikkingscertificaten en latere geboorteakten zijn uitsluitend en doelbewust ontworpen om mannen en vrouwen het recht ontnemen van hun rechtmatige erfenis door middel van vrijwillige slavernij, omdat we toegeven dat we ‘paupers’ zijn, is het systeem van geboorteakten totaal zonder legitimiteit, een mondiaal systeem van georganiseerde fraude en misdaad en zonder wettig erkenning.

Canon3363

Omdat geboorteakten en het gebruik ervan, een opzettelijke corruptie zijn van alle rechtsvormen, van de rechtsfilosofie en toepassing van de wet is het systeem verwerpelijk, verboden en mag nooit meer nieuw leven worden ingeblazen.

Vertaling en toevoeging link(s)

By

AHB Marc

All rights reserved